شهید کیست؟

شهید به کسی گویند که در رکاب رسول خدا صلی الله علیه و آله و یا امام معصوم شربت شهادت نوشد و یا در جهاد مشروعی به قتل رسد. در علت نامیدن آن، چند وجه گفته شده است:

1.       ملائکه رحمت در کنارش حاضر می شوند و شاهد او می باشند؛( شهید به معنای مشهود)

2.       خداوند و ملائکه در بهشت به صداقت او گواهی می دهند؛

3.       در روز قیامت در کنار رسول خدا بر امت ها از او شهادت و گواهی در خواست می شود؛

4.       شهید نمرده است؛ شاهد و حاضر و زنده است.

رمز جاودانگی شهید

شهید با نثار خون خویش،خود را در اجتماع، جاوید می کند؛ یعنی خون، باعث جاوید شدن او می شود؛ به عبارت دیگر، یکی به اندیشه خود، ارزش و ابدیت می بخشد و آن عالم و فیلسوف است و دیگری به صنعت و فن و هنر و ... اما شهید به خون خود و در حقیقت به تمام هستی خود ارزش و ابدیت و جاودانگی می بخشد. خون شهید برای همیشه در رگ های اجتماع جاری است. هر گروهی بخشی از هستی خود را جاودانگی می بخشد؛ ولی شهید به تمام هستی خود.

نقش شهید در جامعه

تمام کسانی که به جامعه بشری( از راه علم، اکتشاف، اختراع و ...) خدمت کرده اند، حقی بر آدمیان دارند؛ ولی هیچ کس به اندازه شهید راه حق، بر انسان ها حق ندارد؛ و به همین جهت، عکس العمل و ابراز عواطف بشر درباره آنها بیش از دیگران است؛ زیرا عدل و آزادی برای محیط اجتماعی و روح بشر، به منزله اکسیژن برای تنفس بدن است که بدون آن ادامه حیات ممکن نیست. عالم در علم خود، مربی در تعلیمات خود و حکیم و فیلسوف در حکمت و فلسفه خود و ... مدیون و مرهون شهدا هستند. شهدا در کار خود مدیون کسی نیستند. مَثَل شهید مثل شمع است که خدمتش از نوع سوخته شدن و فانی شدن و پرتو افکندن است تا دیگران در این پرتو که به بهای نیستی او تمام شد، بنشینند و آسان یابند و کار خویش را انجام دهند؛ پس شهدا شمع محفل بشریتند.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: بالاتر از هر نیکی، نیکی دیگری است تا رسد به کشته شدن مرد در راه خدا( شهادت) که نیکی ای بالاتر از آن نیست.

کلمه شهید در قرآن کریم 36 مرتبه تکرار و از ریشه آن 160 کلمه استعمال شده و مشتقات آنها 42 کلمه است.

منبع: کتاب آقای حمید محمدی