واقعه غدیر خم برنامه ای الهی و آسمانی بود که به هیچ وجه قبل انکار نیست و فراموش نخواهد شد، زیرا عواملی برای فراموش نشدن روز عید غدیر در کار بود که چند نمونه از آن عبارت است از:

1.         رفتار پیامبر:

سرعت سیر پیغمبر برای رسیدن به غدیر خم، فرمان پیمبر برای ساختن منبر و مولا علی را میان خطبه بلند کردن، کار هایی غیر معمول بود. و می دانیم خاطره های غیر طبیعی است که در ذهن نقش می بندد و از یاد نخواهد رفت.

2.         گفتار پیامبر:

گفتن سبب نزول در غدیر خم، خبر مرگ خود را ادن و خطبه طولانی قرائت کردن و ...

چگونه می شود انسان خبر مرگ رهبر و محبوبش را بشنود و باز چنین واقعه ملال آور را راموش کند، پس باید سکوت مردم پس از فوت پیامبر را در علل دیگری جستجو کرد نه آن که علت را فراموشی دانست.

3.         جهت مکانی:

محل انشاء خطبه پیامبر بر لب آب غدیر، محل افتراق و اجتماع راه ها و کنار درختان کهن واقع شده بود. چنانچه شاعر معروف( کمیت) می گوید: اگر مسلمانان با خالی بودن از تعصب قصد داشتند در موضوع خلافت از پیامبر اطاعت کنند، خود درختان دلیل روشنی برای این موضوع است.

4.         جهت مکانی:

روز غدیر مطابق عید نوروز بود. ابن شهر آشوب در مناقب از ابن عباس نقل می کند: روز غدیر روزی بود که در آن پنج عید جمع شده بود( عید جمعه،عید غدیر، عید یهود، عید مسیحف عید مجوس) و چنین اجتماع اعیادی قبل از آن شنیده نشده بود.

با تفکر و تعمق در چهار علت فوق، آیا انسان می تواند چنین روزی را فراموش کند؟ و باز معتقد به انتخابات و شورا ( البته در مقابل نص) باشد؟ هرگز .............

با این همه یاد آوری ها که به هیچ وجه قابل فراموشی نیست دیدیم که بعد از رحلت پیامبر اکرم سیاستمداران منافق چه نقش مزورانه ای بازی کردند که در نتیجه سیر قهقرایی کرده و به جاهلیت قدیم باز گشتند. چنان چه قرآن می فرماید: اگر محمد صلی الله علیه و آله بمیرد یا کشته شود شما ( ای اصحاب) به جاهلیت قدیم باز می گردید.

و بالاخره نفی قضیه غدیر چیزی جز ارتداد و انکار نمی تواند باشد.