گوشه ای از نصایح لقمان

v                    اگر در حال نماز بودی، قلب خود را حفظ کن.

v                    اگر در حال غذا خوردن بودی، حلق خود را حفظ کن.

v                    اگر در میان مردم هستی، زبان خود را حفظ کن.

v                    هرگز خدا و مرگ را فراموش مکن، اما احسانی که به مردم می کنی یا بدی که دیکران در حق تو می کنند، فراموش کن.

v                    به آن چه در دست مردم است چشم مدوز و با همه مردم با حسن خلق برخورد کن.

v                    نمازت را در اول وقت بخوان،نماز را حتی در سخت ترین شرایط به جماعت بخوان.

v                    اگر با تو مشورت کردند، دلسوزی خود را خالصانه به آنها اعلام کن.اگر از تو کمک و قرضی در خواست کردند،مساعدت کن و به سخن کسی که سن او بیشتر از توست، گوش فرا ده.

v                    اگر در کودکی خود را ادب کنی، در بزرگی از آن بهره مند خواهی شد.

v                    تنها از خدا بترس و به او امید وار باش. بیم و امید نسبت به خدا در قلب تو یکسان باشد.

v                    بر دنیا تکیه نکن و دل مبند و دنیا را به منزله پلی در نظر بگیر.

v                    از کسالت و تنبلی بپرهیز، بخشی از عمرت را برای آموزش قرار بده و با افراد لجوج، گفتگو و جدل نکن.

v                    با فقها جدل مکن، با فاسق رفیق مشو، فاسق را به برادری مگیر و با افراد متهم هم نشین مشو.

v                    با همسفران زیاد مشورت کن و توشه سفر خود را بین آنها تقسیم کن.

v  بدان که در قیامت از تو درباره چهار چیز می پرسند: از جوانی که در چه راهی صرف کردی، از عمرت که در چه فنا کردی، از مال و دارایی ات که از چه راهی بدست آوردی و آن را در چه راهی مصرف کردی.